Goethe-Institut Warschau: film z polskimi napisami w ramach cyklu „Zrozumieć Beuysa” dostępny przez 48 godzin. Wywiad miał miejsce wiosną 1980 roku, podczas retrospektywy Josepha Beuysa w nowojorskim Muzeum Guggenheima. Pytania zadawane przez Kate Horsfield odnoszą się przede wszystkim do życiorysu artysty. Odpowiedzi Beuysa dotyczą jednak w większej mierze jego sposobu pojmowania sztuki. Pytania były zadawane chronologicznie, m.in.: Czy Beuys już jako małe dziecko interesował się sztuką? Czy to prawda, że artysta postanowił zostać naukowcem? Dlaczego porzucił naukę i poświęcił się sztuce?
Którzy wykładowcy wywarli największy wpływ na Beuysa podczas jego studiów artystycznych? Jak dalece Beuys interesował się estetycznymi rozwiązaniami ówczesnej sceny artystycznej? Czy znaczenie doświadczeń wojennych, a przede wszystkim wypadku samolotowego nad Krymem zostało przecenione przez krytyków? Dlaczego artysta nie ujawnił na początku swej twórczości artystycznej materiałów, którymi się w niej posługiwał, jak na przykład tłuszcz i filc? Rozmówczyni stawia również pytania prowokacyjne: co Beuys wie o dokładnym przebiegu swoich akcji, zanim je rozpoczyna? Czy jego zamiar dotarcia do społeczeństwa poprzez sztukę nie kłóci się z faktem, że publiczność musi sięgać po teksty, by móc zinterpretować jego dzieło i zrozumieć symbole oraz stojące za nimi znaczenia?
Kate Horsfield (ur. 1944), amerykańska artystka, która skupiła się na sztuce wideo i dokumentacji wideo. Jest także pisarką i pedagogiem. Najbardziej znana jest ze współzałożenia z Lyn Blumenthal w roku 1976 międzynarodowej organizacji zajmującej się dystrybucją dzieł sztuki wideo – Video Data Bank.
